W cichości serca
Otoczenie emituje
polifoniczne szelesty
obcobrzmiące
wiosnę
na dobre zasnuły
zaszłych zdarzeń cienie
szepty
westchnienia
echem wybrzmiewa
głos
wtedy najwznioślejszy
z wszystkich dźwięków
jak dzwon
który obwieszczał
narodziny
i śmierć miłości
reemigrowałam
dziś
w serca cichości
wsłuchuję się
w jego milczenie
-33-
autor
Kri
Dodano: 2023-04-11 17:32:06
Ten wiersz przeczytano 1349 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (31)
Wiersz ukazuje przejście przez różne doświadczenia
życiowe, odwołując się do dźwięków i milczenia. Te
wszystkie szelesty i cichości tworzą specyficzną
atmosferę, która prowokuje do refleksji nad istotą
miłości i życia.
(+)
Bardzo sie podobaja wersy
Pozdrawiam :)
Przepiękna poezja. Do powrotów i zadumy.
Ślicznie.
Tak naprawdę piękny ten wiersz, z głębi duszy płyną
strofy i poruszają serce. W skrytości serca uczucia
pokrywają się stalą. Odciskają piętno. Pozdrawiam
serdecznie.
Piękna poezja, pełna refleksji.
Pozdrawiam, z uznaniem,
miłego dnia życzę :)
Wspaniały, pełen pokory wiersz. Serdeczności dla
Ciebie Kri :)
Piękna melancholia, pozdrawiam ciepło.
Kolejnym miłym Gościom dziękuję za odwiedziny,
komentarze,
pozdrawiam serdecznie:)
Muzyczny. Rozmarzony
Plusik)
Ujmujaca melancholia. /+/
Pozdrawiam serdecznie, Kri. :)
Szkoda że milczeniem się stało...miłego dnia.
Kolejnym miłym Gościom dziękuję za odwiedziny,
komentarze,
pozdrawiam serdecznie:)
Piekny wiersz, piekna melancholia;)
Kolejne wspomnienia. Ale tak wiosną? Jesień jest
światem wspomnień. Kiedy ciemno mży i zacina to
właściwie niewiele więcej jest do roboty jedynie siąść
przy kominku i wspominać. Miłość. Właściwie czemu nie.
Ale przyznam szczerze że nie jest to miłość widziana
gminnym okiem. Muszę jednak przyznać że jest obrazek
piękny co widać po głosie poparcia czytelników który
nie jest wsłuchiwanie się w milczenie. Pozdrawiam z
uśmiechem:))