Cierniowe
Jak wróbel który zabłądził w labiryncie
cierni próbuję odnaleźć drogę wyjścia co
wcale nie jest takie proste a każdy
niewłaściwy krok może skończyć się
tragicznie. Jednak pozostanie także wiąże
się z pewną śmiercią. Co czyni tę chwilę
niezwykle urojoną ?
Gdzie jest ten właściwy element do którego
można dopasować pozostałe części ?
Wszak każda decyzja niesie zagrożenie
I praktycznie z każdą liczy się
cierpienie
Jednak pozostanie w cierniowej dolinie
Zawsze spowoduje że wróbel tam zginie
Kiedy szukam wyjścia w chwilach
zawahania
Nic się tak nieliczy jak trafność
działania
Cierń która niosła dla życia schronienie
Może w którymś momencie nieść
okaleczenie
Gdy wszystko się układa tak jak pomyślałem
Czuję się szczęśliwy za to co dostałem
I tylko nadzieja przy ciężkiej sytuacji
Sprawia że wróbel wiary w nią nie traci
A najlepsze chwile tym się objawiają
Kiedy moje starania w sercu pozostają
Wróbel gdy się uwalnia to walczy do
końca
Tak samo się raduje na promieniach słońca
M.H
Komentarze (1)
Gdy widzisz blask słońca,
gdy życie otaczają ciernie,
jest nieśmiertelna nadzieja,
wróbel pod gałeziami przeżyje.Pozdrawiam i podziwiam:)