Daj mi!
W pędzie nierozumnym,
zatrzymać się pragnę.
Zbieram Twoje myśli.
Ukraść znowu muszę.
-Tajemnica to wielka...
Wzruszenie Twą mową,
uczucie to wzmaga,
i ulegam rozedrganym
słowom.
Kującym do bólu.
Dotykam błysku iskier.
Zakryć ich,
nie umiesz.
Uśmiecham się do nich.
Rozżarzam na nowo.
Wspomnienia i chęci
Twoje,
nieprzytomnie dławią.
Przejmują smutek,
i zachłannie pieszczą.
W sny Twoje zaglądam
i marzenia płynne.
Rozterka zakłada,
znów szatę błękitną.
Daj mi chwile zaklęte,
ukryte w uśmiechu Twoim.
i zabierz mnie znowu,
w spokój zamkniętych oczu
i marzeń spełnionych.
Uwierz mi, jak przedtem,
jak nigdy nie wierzyłeś,
nikomu.
UŁ
Łódź,01.2007r ula2ula Dla Ciebie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.