EDEN
Chętnie cię miły zaprowadzę
tam gdzie się niebo styka z ziemią.
Stańmy pośrodku szczerej głuszy,
obudźmy w sobie moc tajemną.
Z dala od zgiełku, zamieszania
uszy nacieszmy cenną ciszą.
Zbudujmy gdzieś tam swój własny świat
wiedząc, że inni nas nie słyszą.
Budźmy się rano bez zegara,
gdzie nic nie trzeba, wszystko można.
Nigdzie kolejek ani korków,
w każdym kierunku droga wolna.
Czeka tam na nas czysta woda,
zdrowe powietrze, czas bez stresu.
Nikt nam nie powie: - Tak nie można!
Nie ma tam poczty i adresu.
Słowo rzucone w taką przestrzeń
pewnie odbije się motylem.
Pojedźmy tam i... szybko wróćmy,
tam wytrzymamy tylko chwilę.
autor
canna
Dodano: 2017-03-17 17:48:57
Ten wiersz przeczytano 1908 razy
Oddanych głosów: 44
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (45)
Piękne, chciałoby się iść do Eden-u.
To wielkie szczęście móc się na jakiś czas
zapomnieć,uciec od wszystkiego.Czy tylko na
chwilkę,nie wiem i pewnie tak naprawdę nikt tego nie
wie.Życie w rajskim miejscu,bez trosk jest pięknym
marzeniem.Pozdrawiam serdecznie:)
Na tak dla przekazu jestem...
+ Pozdrawiam
prawdę powiedziawszy to taka sielanka też jest do
zmęczenia. Człowiek jest jak w kole fortuny,
naprzemiennie coś się dzieje, raz lepiej, raz gorzej
:) Napisałam coś podobnego :)
Wygnańcy - On i Ona
On -
Rozwarła przede mną wrota namiętności.
Cała dla mnie była. Marzeniem i światłem.
Byliśmy w tym razem, dążąc do Jedności,
gotów byłem walczyć dla nas z całym światem.
Świadek zdarzeń -
Z jakim uwielbieniem dotykał ją wzrokiem,
przebiegał spojrzeniem po wszystkich krągłościach.
Ten grzech pożądania stał się ich wyrokiem.
Ona tylko chciała nakarmić go, sprostać.
Już ich osądzono, krzyknięto - wygnanie!
Znoszą głód, cierpienia, oczekując wiosny.
W noc, w siebie wtuleni, doznają spełnienia.
O ich ludzką Miłość, Bóg stał się zazdrosny.
Sami świat zaczęli, siebie tylko mając,
acz szczęśliwi byli - przecież zakochani.
Zmysłów świat oszalał, raj im oddalając,
lecz na przekór światu, oni Raj stworzyli.
Ona -
Wilgocią po wersach lepka magma spływa,
to Twoja i moja wulkanów krucjata.
Jestem grzeszną Ewą! Cud z Tobą przeżywam!
Naszym przeznaczeniem jest płodzenie świata!
Zastanawiam sie czemu tylko chwilke...?za czym
zatesknili czego bylo im najbardziej brak...?
Bardzp ciekawy wiersz :)
...ale to będzie piękna chwilka, urocza propozycja -
nie można nie skorzystać :)
A ja mam tam zaklepaną miejscówkę :)
Pozdrawiam z podobaniem :)
To prawda idealne warunki szybko się nudzą.Piękny
wiersz. Pozdrawiam:)
człowiek się przyzwyczaja do tych przeciwności i tak w
ideale wytrzyma chwilę Ładny rytmiczny wiersz
Pozdrawiam serdecznie:))
Bardzo ładny ciepły wierszyk Pozdrawiam
Warto tak sie czasami zapomniec. Rytmiczny, plynny
wiersz. Moc serdecznosci.
Bardzo pieknie, mozna sie zakochac;)
Pozdrawiam
można lub nie :)
to jakby Raj na ziemi
pozdrawiam:)
Bardzo na TAK!
:)
Pozdrawiam serdecznie!