Jak liść na wietrze
jak liść jesienią na wietrze gnany
lekko unosi się gdzieś po niebie
tak ja oczyma wciąż wypatruję
myślami biegnę prosto przed siebie
może zobaczę cię na tej drodze
którą tęsknotą już wydeptałam
może poczujesz znów bicie serca
tak bardzo pragnę bardzo bym chciała
a jeśli wszystko już przeminęło
z wiatrem co liście opadłe plącze
pozostań zawsze w sercu z nadzieją
że kiedyś jesień znów nas połączy
autor
dociekliwa
Dodano: 2011-12-06 18:50:25
Ten wiersz przeczytano 1131 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Nadzieja jest tym, co pozwala nam wierzyć i daje siłę.
Ciekawy wiersz. Pozdrawiam:)
Piękny, melancholią malowany, jesienny wiersz o
miłości...tak lekki, jak liść niesiony
wiatrem...Pozdrawiam serdecznie...
Piękny wiersz Zosiu tak jak wszystkie inne :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Sympatyczny wierszonek, widać lekkość rymu i rytmu
Pięknie powiedziane :)
W objęciach ramion drzemie tęsknota
i ścieżki wabią, gdzie możesz spotkać ,
chociaż z daleka na jedną chwilę
tak upragnioną przez Ciebie postać.
podoba się...bardzo:)
piękny wiersz, jak piękna, melodyjna, jesienna
piosenka :-)
A może przyjdzie wiosna radosna, i nas przybliży do
siebie? śpiewem skowronka, zapachem chabrów i ciepłym
słońca na niebie.O miłości można tak wiele i tak
pięknie pisać i pisać.Serdeczności.+
Warto nadzieję zachować, bo coś się może zacząć od
nowa! Pozdrawiam!