Jak wiatr
Pragnę być jak wiatr.
Zwiedzać cały świat.
Wszędzie dotrzeć,
wszystko widzieć.
Szybować we wszystkie
strony świata.
Od północy do południa,
od wschodu do zachodu.
Pędzić przez mieniącą
gamę błękitów, jezior,
mórz i oceanów.
Przenikać przez nieznane
przestrzenie.
Od bladego świtu po granatowe
dnia cienie podziwiać ze
szczytów gór szmaragdowe lasy,
złociste zbóż rozległe łany.
Zachwycać się tęczowymi
barwami natury.
Ogrzeją mnie promienie słońca.
Ochłodzą krople deszczu.
Tańczyć będę wraz z powiewem wiatru.
Losie spraw, by ciągle
zachwycały mnie nowe wrażenia.
Zawsze mieć niedosyt przygód,
pragnień.
Komentarze (17)
Oj nie dziwię się Tobie Krysiu. Sama mam podobne
marzenia.
Pozdrawiam serdecznie :)
Być jak wiatr, niewidoczny, a odczuwalny,
z podobaniem wiersza,
pozdrawiam serdecznie:)
Krystynko, a ja z Tobą...zobaczyć to wszystko,
przysiąść na ławeczce pod lipą i ...pognać dalej.
Serdeczności dla Ciebie :)
Czyli - taka ja - nienasycona,
ciągle mało mi,
ciągle więcej chcę - ...
Zatem - niech Ci się spełnienie
pragnienie i marzenie.
Też chce być jak wiatr.
:))
Pozdrawiam serdecznie Krysiu.
Piękna prośba, myślę, że wielu tak by chciało.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ślicznie wyrażona prośba... pozdrawiam
Niech wiatr i życiowy optymizm cię uniosą zatem:).
Pozdrawiam
Życzę spełnienia :)
Pozdrawiam Krysteczku cieplutko
a u Ciebie zawsze lekko jak wiatr
Niech marzenia się spełniają, pozdrawiam ciepło.
Niech się spełnią te marzenia :)
Pozdrawiam.
Mogę tylko życzyć Krysiu, by się spełniło. Pozdrawiam
serdecznie i miłego dnia życzę :)
I niech się spełni!
Piękne rozmarzenie :)
Pozdrawiam serdecznie :)
tylko życzyć spełnienia tych marzeń.