Jesienna terapia

Jesienna terapia

Jesień, niestety, czas niepogody.
Kaprysy aury, nastroje podłe.
Przywódcze gęby wątpliwej urody
dają wciąż popis swej troski szczodrej.

Gdy po sejmie dmie wichura,
to ja w tango daję nura.

Zaraz ze śniegiem
zatańczę rege,
z deszczykiem twista
choć mnie opryskał,
gdy sypnie gradem
cza-czę z sąsiadem,
jak będzie ślisko
szalone disco,
a makarenę
gdy kieckę zmienię.

To żenujące, tak, panie pośle,
limity, zakazy i prohibicje,
partyjne czystki, wszystko mam w nosie.
No i uważaj, bo zaraz kichnę.

Zanim wymyślą nowe komisje,
walczę z głupotą tańcząc ogniście.

Zaraz przed lustrem
stanę się bóstwem.
Rząd nie w humorze?
- to szpilki włożę.
CBA knuje –
dekolt pudruję.
PIS pęka z dumy –
nowe perfumy.
Znowu dymisje –
kolczykiem błysnę.

Lubię popijać herbatkę z rumem,
cieplej na sercu, odważniej w tłumie.
Już mnie nie straszcie brakiem szczepionki,
że macie w skarbcu puste skarbonki,

bo ja duszę dwie cytryny,
drwię z ministra głupiej miny.

Zaraz ze śniegiem
zatańczę rege,
z deszczykiem twista
choć mnie opryskał,
gdy sypnie gradem
cza-czę z sąsiadem,
jak będzie ślisko
szalone disco,
a makarenę
gdy kieckę zmienię.

autor

13zaspa

Dodano: 2009-11-07 01:10:31

Ten wiersz przeczytano 723 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Satyra Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie