Kolejny Krok *video+lektor

Zapraszam na mój wizualny przekaz z dodatkową zwrotką https://www.youtube.com/watch?v=0IRzqCt55EE

Kolejne klamoty w plecak zapakowałem.
Nie sądziłem, że doświadczenia tyle ważą.
Czas wstać i ruszyć areałem,
Bo nie mam pojęcia, co wzory życia pokażą.

Tysiące ścieżek w bycie przemierzamy,
Wymagających wysiłku lub takich smętnych.
Strumyki krwawicy po plecach jak kryptogramy,
Próżnych odpowiedzi szukać w kroplach natrętnych.

Każdego dnia w lepkich mgłach błądzę.
Czytam drogowskazy, obierając drogi.
Smak zwycięstwa jak kolczaste żądze,
W skorupie ukryte paciorki trwogi.

Wyciskam ostatnie potu okruchy.
Rozrywam jęczące, napięte mięśnie.
Walczę o rwące w płucach oddechy.
Świadomym, jak zwykle kończą się baśnie.

Pomimo wszystko stawiam, następny krok.

Napełniam szklankę ulotnymi nadziejami.
Zwariowane myśli wcielają się w Picassa obrazy.
Fantazje tańczą w parze z marzeniami.
Rozgrzany olej w głowie szare komórki praży.

Decyzje błądzą bez światełka w tunelu,
Bezdomne czyny w kierunku niewidzialnej dłoni.
Gdzie szukać wsparcia dla tonącego fortelu?
Kiedy mój cel ostatnie okrążenie wydzwoni?

Horda płomieni rozpala słomiane zapały.
Euforia porywa w przestrzeń wygłodniałą duszę.
Czy moje zachłanne ręce naiwnie nałapały,
Upragnione gwiazdy, które marnotrawnie rozkruszę?

Zaszyfrowane trakty przemierzam samotnie.
Zasypiam, by szybciej zapomnieć o klęsce.
Senne koszmary uświadamiają dobitnie,
Że ponownie dotarłem w to samo miejsce.

autor

KlinikaZmysłów

Napisany: 2019-05-25 Dodano: 2019-08-25 14:16:40

Ten wiersz przeczytano 1454 razy

Oddanych głosów: 48

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie