koniec

wyczekuję spokojnie
słuchając nut wszechświata
miało być inaczej przecież
niebo o ziemię miało huknąć
rozdzierając się w pół i mieszając
implozją
by zassać świat żywy
aż do eksplozji piekła
ogniem ogarnąć wszystko wokół

spłonąć miał mój świat
nie poznając gdzie góra
gdzie dół
świadkiem miałem być do końca
pęknięcie diamentu mego serca
miało roztrzaskać i mnie
nie do odnalezienia
w pył

cisza...

tak stanąć miał mój świat i ja
z odejściem twym
natychmiast

skąd ta cisza?
niby wyczekiwanie
czyżbyś ciągle tam daleko
kochała mnie tak samo jak wczoraj?
a koniec nie nadchodzi
bo niebo, ziemia i piekło wie
że choć z Edenu strąceni
powrócimy tam połączeni

czekam ubrany w cierpliwość
słucham świata
czy kiedykolwiek
promyk miłości w tobie zgaśnie
czy zdążę jeszcze
wygrać kolejną bitwę
o ciebie...

autor

D.A.R.E.K.

Dodano: 2009-08-05 10:04:43

Ten wiersz przeczytano 420 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie