Korytarz
Podążam czarnym korytarzem
nic nie słyszę nic nie czuję
z oddali dociera do mnie
niesamowity blask ogniska
to ognisko mych słów
każdy wyraz ma inną barwę
jakże subtelnie płonie
moja dusza
spalam się lecz zostanie
po mnie coś pięknego
pożar ludzkich wspomnień
Zepsuty Ideał
autor
Zepsuty Ideał
Dodano: 2007-01-14 00:00:59
Ten wiersz przeczytano 443 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.