Kraina nieposzukiwana
samotnikom
Samotność oswojona to nie jest kraina
poszukiwana,
To kraina "Pomiędzy" -
pomiędzy śmiercią a życiem.
To cisza przedłużającego się
oczekiwania.
To kraina snów drogowskazów,
omijanych znaków,
niezauważonych możliwości,
strachów z przeszłości.
To nadzieja żmudnie budowana każdego
dnia.
To krzyk bez krzyku.
To pozwolenie na marzenia.
autor
babajaga69
Dodano: 2014-07-11 21:23:01
Ten wiersz przeczytano 1691 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Skazanemu na samotność życie doskwiera. Uciekajmy od
niej najdalej, jak się da. Pozdrawiam:)
wiersz wzrusza, samotność nie jest przypisana
człowiekowi, dlatego tak ciężko się ją znosi:) miłego
dnia
refleksyjnie o samotności ...nie wiedziałam że tyle
ludzi odczuwa samotność...
pozdrawiam :-))
Zatrzymał mnie Twój wiersz. Ciekawa refleksja
Wzruszyłaś swoim wierszem. Tak też bywa. Zależy jak na
tą sytuację spojrzymy. U mnie ten sam temat, lecz
spojrzenie inne.
Pozdrawiam serdecznie. Wszystkiego dobrego.
Jaka samotność, a My:)?. Pozdrawiam :)
samotność poczuje tylko samotny na dnie rozpaczy
pozdrawiam
:-)
I powiem krótko - stuprocentowo zgadzam się z treścią
wiersza.
dziękuję wszystkim samotnicom dobranocka
Ładnie o odcieniach samotności.
pozdrawiam cieplutko.
a jednak przydałoby się, żeby choć cząstka z marzeń
się spełniła. Pozdrawiam :)
Sama prawda... zebrałaś chyba wszystkie odcienie
samotności babajago..
Dobrze, że pozwalasz marzyć :)
jak pięknie o samotności,choc smutno! pozdrawiam!!
Samotność, bywa najsmutniejszą towarzyszką.