kręgi

Czytając wiersz pomyślałam sobie znów o Gerdzie Taro-
o jej fotografiach.
Bardzo sugestywne i tak bardzo wpływające na innych.
Kobiety i dzieci dotknięte skutkami wojny.
Ale fotografowała też kobiety w nowej dotychczas
niespotykanej roli- kobiet zaangażowanych.
Tam nie ma fałszywych świadectw i ram.

Twoje metafory Wandziu bardzo mi się podobają.

Poruszająca, głęboka poezja. Ostatnia zwrotka
genialna. Mowi duzo o tobie.

Metafory są jedynie mniej lub bardziej udaną próbą
opisania rzeczywistości powstałej w wyobraźni. Czy są
jakimś lekarstwem na przeżyte traumy? Ostatnia zwrotka
odwołując się do metody stosowanej w archeologii,
świadczy dobitnie, że można się dokopać tylko do tego
to co materialne. To co się działo w świadomości, a
nawet w podświadomości przepadło, jeśli nie zostało
zapisane i utrwalone obrazem lub dźwiękiem. Serdecznie
pozdrawiam.

Życie czasami bywa naprawdę trudne... Bardzo dobry
wiersz :) Pozdrawiam serdecznie +++

Bardzo ciekawie o nielekkim życiu. Odbieram podobnie
do jastrza. Dobranoc Wando:)

Niestety, nieraz zdarza się nam toksyczne przywiązanie
do czegoś (kogoś) kto nas krzywdzi i niszczy.

niezwykły wiersz, przemawia.

Pani która ciągle zostawia coś po sobie.. ktoś inny to
coś pozbiera i przyniesie z powrotem, bo to coś jest
piękne

Każda zwrotka daje do myślenia... a kiedyś nas może
rzeczywiście pędzelkiem...
Pozdrawiam

Jestem fanem wszystkich zwrotek.
:-)

Na duszy tak dziwnie mi jakoś,
że jasna-przejasna i psia kość.
Wypijmy szampana, by paść na kolana,
zasadzić nasiona, poczekać na łzy -

niech skropią mój smutek i sny

o szczęściu.

...i czwartej.

Jestem fanem trzeciej zwrotki genialne porównania

Ja też się przytulam do mojej brzózki w ogrodzie :)
Wiersz pełen osobistych emocji i bardzo
wzruszający...Pozdrawiam Wandziu bardzo cieplutko :)

Świetne metafory,a ostatnie cztery wersy-mistrzostwo.
A do drzew warto się przytulać,osobliwie właśnie do
brzozy.
Serdeczne.