Łaska Ducha Świętego
Nie wiara czyni człowieka, lecz człowiek czyni wiarę.
Z zamierem czczenia życia Świętej
Amonarii,
Z pragnieniem postępowania według jej
cnut.
Do ołtarza swe kroki kierujesz.
Ciepła dłoń prawa na ramienu Twym
spoczywa.
Czujesz, że nie jesteś sam z tym świętym
ciężarem.
W Twym sercu, duszy i umyśle jedna postać
swoje piętno zostawiła.
Jej życie Twoje zmieni.
Świętej Amonarii drogą pragniesz
kroczyć,
Lecz nie jest Ci to dane.
Masz ostatnią szanse, by zmienić swe
życie.
Bez słowa wjaśnienia wyrywają z serca
Twego
To, co w nie wlała Amonarii Świętej
łaska.
Wraz ze znakiem Krzyża Świętego
Twoje życie w inną skierowane zostaje
stronę.
Życiem Twym kierować będzie,
Nową drogę Ci obierze.
Święta Maria Dziewica.
Jej cnoty teraz Twoimi.
Nie Świętej Amonarii, lecz Marji
Opieki skrzydła nad Tobą rozłorzone.
Dla wiernej czytelniczki. Tej jedynej, prawdziwej. Za słowa otuchy i pochwały. Za slów tak nieweile, lecz wiele znaczących - Halinie...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.