Lubczyk i Lawenda

... z przymrużeniem oka...

Lubczyk do Lawendy uśmiecha się zielono
- ten piękny fiolecik pachnie mi nad głową,
droga Lawendo zostań moją żoną,
będę podziwiał cię każdego wieczora
rano budził cię lubczykowym zmysłem
jam jest ten od zakochania sercem i umysłem,
będę kochał cię codziennie serdecznie i szczerze
bujał cię w ogrodzie, woził na rowerze,
korale z rosy zrobię i słońcem ozdobię
wszystko to dla ciebie piękna zrobię.

Lawenda uśmiechu nie pożałowała
całusa Lubczykowi słodkiego posłała,
kwiaty wyciągnęła najwyżej jak potrafiła
figlarnie Lubczykowi oznajmiła
- mój drogi Lubczyku, słodki i nieskromny
słyniesz przecież z tego, że jesteś wolny
komplementów nie skąpisz, rozkochujesz szczerze,
ale nie chcę z tobą jeździć na twoim rowerze
panny już widziałam w koralach z rosy
wiozłeś je szybko, miały rozwiane włosy,
sprytem swoim rozkochujesz naszą naiwność
nie pozwolę na to, by stracić z tobą niewinność.

autor

Ania M.

Napisany: 2016-08-24 Dodano: 2016-08-28 18:33:55

Ten wiersz przeczytano 1153 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie