A mój kot

A mój kot miał na imię Wasili. Koci spryt miał, oraz oczy kocie.
Kochał spacery po kocich ścieżkach i wygrzewać się w słońcu na płocie.
Kocie ruchy miał zwinne. W mym domu, kocią miskę i kocie posłanie,
a gdy oglądałem telewizję, lubił drzemać na moim kolanie.
Koci ogon niósł dumnie, do góry oswajając świat ze swym formatem.
Ubrany był wciąż, lato czy zima w czarne futro, wraz z białym krawatem.
Wąsy gładził przed snem mokrą łapą, mył się często językiem dokładnie.
W końcu był kotem dystyngowanym, które zawsze chcą wyglądać ładnie.
Miał też koci charakter przewrotny, umiał przymilać się, oraz boczyć.
Na podwórku rządził niepodzielnie, żaden pies mu nie zdołał podskoczyć.
Miał zdolności rozległe nadzwyczaj, gdyby chciał byłby gwiazdą estrady.
Całe noce marcowe upojnie śpiewał piękne, kocie serenady.
Jeśli ktoś go pogłaskał po plecach mruczał słodko tenorem i basem
opowieści o kotach rycerskich, które z lisem walczyły pod lasem.
Na starej desce w kącie drewutni lubił ostrzyć swe lśniące pazury.
Omijały go z wielką obawą wszystkie myszy, gołębie i szczury.
Dla mnie jednak był miły nadzwyczaj, chociaż czasami, tak dla przekory
ogonem, jak igłą barometru prezentował swe kocie humory.
W komitywie żyliśmy lat wiele, w ciągłej aurze totalnej sielanki,
aż któregoś poranka nie wrócił ze swej nocnej, marcowej hulanki.
Swe zabawki zastawił i kocyk, na którym sypiał w kłębek zwinięty
i na dnie mego starego serca, puste miejsce i żalu odmęty.
Do dziś tęsknie za jego psotami i nadzieja się w myślach kolebie,
że on teraz na myszy i szczury poluje hen gdzieś tam, w kocim niebie.

autor

Gminny Poeta

Napisany: 2022-03-04 Dodano: 2022-03-04 13:08:50

Ten wiersz przeczytano 1190 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie