Nareszcie, czyli ukojenie

Wiersz ten jest zakończeniem pewnego rozdziału, jeśli ktoś czytał poprzednie(za co dzięki) to wie o co chodzi. Postaram nie nudzić więcej takimi wierszami(ale nie obiecuje).

Wiedziałem że ten dzień nadejdzie
Tak jak i wiosna po zimie przyjdzie
Naturalny bieg czasu to sprawił
Co jak lekaż uzdrawia ciało
Tak on mą duszę ozdrowił
I nie krócej nie dłużej to trwało

Co wizyta w szpitalu rozpaczy
Kąpiel w łzach zapomnienia
Zszycie zranionego serca
I rehabilitacja na sali zrozumienia

Kilka słów do A.

Tego czasu koniec już nastał
I choć trzy blizny na sercu zostały
To nie żałuje żadnego dnia rozpaczy
Które zrozumienie dla ciebie mnie dały

Dziękuje wszystkim za miłe słowa,które otrzymałem.

autor

exajel

Napisany: 2006-11-20 Dodano: 2006-11-20 17:38:21

Ten wiersz przeczytano 502 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie