Natura

Świetny wiersz i równie świetna puenta...pozdrawiam z
podobaniem :)

Zapatrzona na Jacksona,
myśl wcale nie powalona. :)
Pozdrawiam :)

Marianno, a ja wiem, że była kiedyś biała wrona. O
niej też wierszyk napisałam. Zapraszam

Bardzo dobry wiersz, plynnie się czyta i wzbudza
empcje.

fajna bajka i dobrze się czyta
Pozdrawiam :)

Wrona nie miała przyjaciółek. Bo gdyby miała, to na
pewno jedna z nich poradziłaby jej, aby piórka
przefarbować. ;)
Z przyjemnością przeczytałem Marianno. :)

Świetny wiersz, przyjemnie się czyta; dobre wzory
warto naśladować.
"choćbym wyszła z własnej skóry, nie odmienię swej
natury" z czego jestem rada, bo była i jest dla mnie
łaskawa ;)
Ślę serdeczności :)

Mądre, człowiek winien się dostosować doń i liczyć z
potęgą ziemskiej natury.
Pozdrawiam
;)

Madra historia.

Moje uznanie. Serdecznosci :)

Brawo, dobra i pouczająca bajka...

i nie została wrona białym krukiem
brakło jej życia by dokończyć naukę
Pozdrawiam serdecznie. :)

Witam serdecznie ...

Jeśli chodzi o przyrodę, to naturę łatwiej jest
zniszczyć przez człowieka, niż z jej potęgą wygrać, bo
ta rządzi się swoimi prawami. Osobowość dorosłego
człowieka kształtuje się na bazie temperamentu oraz
jego osobistych doświadczeń, jak również historii
rodziny i kultury, w których dorastał.
Miłego dnia, Marianko :)

Z natura trudno wygrac, swietna puenta:)

Natury nie zmienimy, biedna wrona, nie pomyślała o
farbie:)
Doskonała bajka.
Pozdrawiam:)