Nie zależy
a na cóż chwała i zaszczyty
jakiego czorta skarby wszelkie
milszy jest owoc niespożyty
w prostocie serca ludzka wielkość
nic mi z frykasów wciąż nęcących
niebiańskiej gwiazdki tu nie trzeba
czyż nie jest lepiej gdzieś na końcu
dzielić się czerstwą kromką chleba
z tłumu nie pragnę wyjść przed szereg
zbędne skądkolwiek łaskawości
skoro do szczęścia jest niewiele
chętnie na końcu się rozgoszczę
nie łaknę przecież nade wszystko
ochów i achów życia w glorii...
kolejna myśl gdzieś nagle prysła
jak chcesz pisz dalszy ciąg historii
...
autor
zielonogórzanin
Dodano: 2016-01-23 10:42:38
Ten wiersz przeczytano 2034 razy
Oddanych głosów: 48
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (63)
Widzisz drogi Zielonogórzaninie. Mam do wyboru. Być
ironiczny wobec utworów lub szczery. Niestety moja
szczerość Tobie nie pasuje, więc jaką opcję wybierasz?
1. Szczerość z mojej strony
2. Ironia i zakłamanie
I takich ludzi się ceni. Skromność to wielka cnota.
Pozdrawiam autora.
Och Tymonie vel Krzysztofie dziękuję za ironię.
Daremny twój wysiłek, bo ja zwykły grafoman, nie znam
się na poezji, daleko mi do dobrze piszących, ot jest
to jedno z moich zajęć i lubię sobie od czasu do
czasu, bzdety, bo bzdety, ale popisać. Cóż życie.
Bardzo piękny wiersz i ile w nim poezji. Widać, że
znasz się na tym co robisz. Pozdrawiam serdecznie.
Piękny Rysiu wiersz
myślimy podobnie... +++
Pozdrawiam
Sława i przed szereg to może nie ale zaistnieć i czuć
przynależność w grupie gdzie nie czujemy się
najgorszymi to jednak nęci - Pozdrawiam
Skromnosc, to bardzo wazna zaleta czlowieka, jak
rowniez,
cyt."w prostocie serca ludzka wielkosc", bardzo na
TAK.:)
Pozdrawiam serdecznie, milego wieczoru, zycze.:)
Dobry, refleksyjny, i cóż, tak w życiu bywa.
Pozdrawiam serdecznie!
podoba mi się Twój wiersz...pozdrawiam
Dobra refleksja, nic dodać nic ująć, niepotrzebna
dalsza część historii.
Ps. A może zamiast "chrupać sczerstwiałą kromkę
chleba" dałoby się inaczej, np.: "dzielić się czerstwą
kromką chleba"?
nie sława, rozgłos, pieniądze
wystarczy normalny żywot człowieka
poczciwego...popieram
Świetny wiersz i jakie przesłanie ! Usciski
Dobra życiowa refleksja. Pazerność do niczego dobrego
nie prowadzi, choć czasami trudno cieszyć tym co
przynosi mam życie i nie sięgać po więcej.
Pozdrawiam i czekam na ciąg dalszy:)
chętnie poczytam ciąg dalszy. Piękny styl wiersza.
Zaimponowałeś mi szczerością i pokorą:) pozdrawiam i
dzięki za odwiedziny