niezrozumiały bełkot
te same ścieżki
te same dźwięki
dzień za dniem
myśli te same
niepokonane
marzenia wytarte
gumką na zawsze
strana pustkowiem
stała się od nowa
tak samo pusta
jak własna głowa
wciąż wchłania
nieznaczące słowa
nicią cienką spisane
na lustrze wody
opowiadań tomy
przy podmuchu wiatru
zniknie wszystko
jak miraż na pustyni
jak świeczki płomień
zgaśnie też życie...
29/11/12 P.H.
Komentarze (5)
I zniknie wszystko..i litery i życie..smutne.
Pozdrawiam
Dokładnie tak. Pozdrawiam!
Swieta racja autorze,swieta racja - vide: tytul.
Tytul adekwatny do tresci.
Myśli człowieka są źle wyregulowane; do przodu i z
powrotem szarpane.