ODA DO PIECA

z dedykacja dla tych co palą.. jeszcze W PIECU !

O Piecu mój!na węgiel gdy jesteś w potrzebie,
Jak cię załadować trzeba, ten o tym nie wie,
kto cię nie ma.Dziś przydatność twą w całej ozdobie,
pochwalę i opisze! I tak to oto zrobię!

Żaden kaloryfer nawet najzgrabniejszy,
mi ciebie nie zastąpi, i nie będzie ładniejszy.
Ty, co mój domek ogrzewasz od rana,
Kiedy do ciebie do piwnicy biegnę
w koszulinie zaspana, by parę szufel drobnego przemiału…
wrzucić w ciebie, byś nie wygasł mi to oto z żalu,
że może zajęta innym sprawami,
o tobie zapomniałam...i nie podtrzymałam!

Na górę powracam, a tu ciepło wkoło,
mogę więc tedy na naguska po pląsać wesoło!
mężulka zachęcić na różne swawole,
by przed śniadaniem jeszcze, wziął mnie i na stole.
Bo żar pieca, nie tylko przeniknął do mego łona,
tak się przy nim rozgrzałam, żem i ja napalona!

Piecu mój! ach cóż bym ja bez ciebie zrobiła?
Jeślibym ci jakikolwiek ruszcik przepaliła,
Musiałabym biec zaraz do zduna jakiego..
I łaski korzącej zabiegać u niego,
A że śpiewać*** nie umiem, wiec innej zapłaty,
Zażądałby za to naprawienie kraty.

Ale zawsze bym przecie i nie wiedzieć czemu?
za twe piecu uzdrowienie,oddala się każdemu!
Wiec nie każ mi grzeszyć i pal mi się dzielnie!
I panuj w tej piwnicy mojej niepodzielnie!
Żywię przeto nadzieje, że przez zimę mi dotrwasz,
I że ciepło dostatnie buzować będzie w twych kotłach!
O PIECU !

autor

violuchna13

Napisany: 2013-04-20 Dodano: 2013-04-20 10:59:52

Ten wiersz przeczytano 2004 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Nieregularny Klimat Wesoły Tematyka Technologia

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie