W pętli
Czasem zapominając się szukam Cię w mojej
głowie,
kiedy nie znajduję idę dalej,
zaglądając do serca.
Łapie samą siebie na tym,
że i tam jest pusto.
Co potem?
Otwieram oczy i dostrzegam,
że to nie była moja bajka.
Życie jest prawdziwe, namacalne,
raz lepsze raz gorsze,
ale moje...
Nie łatwo jest wrócić do normalności, szczególnie gdy przez moment żyliśmy w bajce przepełnionej mimo wszystko goryczą. Czasem tęsknie. Tak przyznaje się. Tylko zapominam już za kim.
Komentarze (3)
Rozumiem jak ciężko jest gdy się tęskni, choć nie wie
się już za czym. Straszne uczucie. Najlepszym
rozwiązaniem jest zapomnieć o tym, że coś takiego
istniało i żyć życiem doczesnym.
życie to nie bajka, ale warto mieć marzenia i nadzieję
na lepsze jutro :)
Pętla to także rozwiązanie, ale kto czeka na nie...?