płonąć w udręczeniu
pod czarnym nocnych myśli niebem
płonąć w udręczeniu własnych
niedokończonych legend
szarpiąc się z prawdą
uderzać głową
o twarde nieugięte
efekty
własnych okaleczających
działań
zaszywać
w duszy ból
suszyć krew spływającą
po dłoniach dających
śmierć
dobrowolnie z honorem samemu
rzucić się w przepaść
...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.