Pocztówka z Kaukazu
Sensu ciągle brak w moim życiu, brak go
wszędzie.
Czas niczym zegar bez baterii nie chce
ruszyć,
A skały w rękach wciąż nie dają się
pokruszyć.
Nie naoliwiony duch zawsze skrzypieć
będzie.
Zgub się, będziesz mógł się cieszyć z
odnalezienia,
Pokazać wszystkim kamień, który spadł ci z
serca,
Być jak neofita, gdy zmarł w nim
innowierca
Czy podlec, który odnalazł resztki
sumienia.
Strać wiarę, by na nowo ją odzyskać w
pełni.
Złam nogi, później jeszcze twardsze będą
kości,
By potem lekko stąpać w bagnie
codzienności.
Krzycz z całych sił, inaczej nic ci się nie
spełni.
Mit raju przeistaczaj w dzieło całe
doby,
Chroniąc innych, gdy ich łez już nikt nie
obetrze,
Kiedy trzeba, oddaj bliźniemu swe
powietrze.
Jednak strzeż się, by nikt nie wyrwał ci
wątroby!
rudibraun
Komentarze (2)
Zawsze rady to piękna pieśń ważne by życie z fantazją
samemu nieść i bez frustracji Dobry wiersz bo nieraz
jak mówi wiersz zgubić się warto aby się odnaleźć w
nowym Piękne skojarzenie Bardzo dobry logiczny i
mądry w wypowiedzi duży plus
Dość tradycyjna forma, bardzo ciekawa treść, chciałbym
wskazać, która strofa podoba mi się najbardziej, ale
każda ma w sobie zwroty/porównania/przeniśnie które
mają coś ujmującego. Zastanawia mnie jedynie, czemu
tematyka to "społeczeństwo", ale to już przecież
indywidualna ocena samego autora. Bardzo dobry, dość
wymowny. Pozdrawiam