Podróż czterdziesta siódma

diamenty nieba spłynęły na ziemię by sny rozjaśnić uśmiechem tęczy...
w objęciach nocy lecz coraz bliżej spragnionych marzeń, szeptem motyla szczęście dotyka serca niepokój...
niech nigdy nie zwątpi...
bo tuż obok, na granicy pocałunku aksamitnych powiek czeka tajemnica słów ukrytych w gorącym westchnieniu Adriatyku...
a gdy spytasz szum wiatru odpowie...
ti amo, per sempre...

autor

Sven.

Dodano: 2005-09-21 20:59:57

Ten wiersz przeczytano 394 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie