Polubić samoluba
Nie chcę się dzielić nie chcę nic dawać
Żadnej przysługi i dla nikogo
Nie będę także wszystkim pomagać
Niech sobie każdy idzie swą drogą
Poradźcie sami mnie spokój dajcie
Wszystko i wszystkich mam głęboko gdzieś
Więc mi już tyłka nie zawracajcie
Ja nie pozwalam mego chleba zjeść
Tak omijany i nielubiany
Siedzi zamknięty w domu samolub
Bo tylko w sobie jest zakochany
I weź takiego pacana polub!?
autor
JoViSkA
Dodano: 2020-12-16 09:12:56
Ten wiersz przeczytano 1605 razy
Oddanych głosów: 90
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (55)
@JoViSkA
To skąpy, jednak coś innego:). M
Babcia Tereska :)) Dziękuję :)
Anna2 odrobinę tak :))) Dziękuję :)
Miłego dnia :)
A tam zaraz tam samolub.
Na każdego jest sposób, tak sobie myślę, trzeba umieć
dotrzeć.
I też jeszcze dodam, że aby móc kogoś lubić, to trzeba
lubić też siebie. Odrobinę choćby.
Miłego dnia.
Ciekawe, ale dzisiaj to wielu z tego swojego grajdołka
nie wychodzi.
Pozdrawiam przedświątecznie.
Marek :))) samolub pójdzie jak mu zafundujesz :)))
Pozdrówka
Kropla :) Dziękuję i cieplutko pozdrawiam :)
Znam takich, omijam z daleka... szkoda zdrowia:)
Ale przecież kontakty nie muszą zakładać brania i
dawania. Można pójść razem (po pandemii) do teatru na
koleżeńskich płaszczyznach i porozmawiać potem o
sztuce. Branie i dawanie to jednak już bardzo bliskie
relacje. Pozdrawiam.
Krystek :) też takich raczej omijam
Dziękuję i Pozdrówka :))
sisy :) znam taką osobę i uwierz mi ciężko polubić...
Dziękuję i życzę miłego dnia :)
Na pewno trudno polubić taką osobę ale myślę, że
czasami przyczyny tkwią głębiej. Ja zawsze analizuje i
staram się nikogo nie skreślać na starcie...
Pozdrawiam serdecznie :)
Ciężko dotrzeć do tak zamkniętej i zadufanej w sobie
osobie. Myślę, że takich ludzi trzeba omijać, skoro
taki ich wybór. Pozdrawiam radośnie z podobaniem.
Życzę beztroskiego dnia:)