PROROCTWO

Tokio bardzo orginalny wiersz :)

wiersz ujmujący w całości. "podaję ci niebieską
foremkę i uśmiecham się. nie wiem jeszcze, że gdzieś
po drodze wszystko zmieni..." - najcudowniejszy
fragment, esencja. pozdrawiam serdecznie :)

Bardzo ciekawy wiersz... warto się nad nim zatrzymać

Całkiem ciekawy wiersz, trochę sentymentalny :)
pozdrawiam

barwo, i pozdrawiam :)

tu jest potencjał, tokio hotel, ale "środek zgrzyta",
za gęsty, nieczytelny. nie chodzi o linearność, ale o
komunikatywność, np. trzecia strofa do zrobienia od
nowa. niezła propozycja riny, ale Ty to zmienisz
lepiej, po swojemu:-) pozdrawiam

Moja propozycja:)

1)Mam dziewięć lat i rozpoznaję wszystkie
dzieci z piaskownicy - różowe, żółte,
zielone foremki, o różnych kształtach.

2)Tobie daje niebieską, nie wiem jeszcze,
że z czasem zmieni się jej przeznaczenie,
a ty zastygniesz w moim sacrum, Bonnie.

3)W złudzeniu plaży, gdzie szelmy siusiały
do wykopanej dziury, dokładnie po
środku tkwi twój uśmiech. Ty, tamto morze

4)i moje dziewięć lat będą najlepszym
wspomnieniem - zanim, bez ciebie.

ma fajne momenty, które cieszą - np.: piewrsza zwrotka
i ostatni dwuwers; to co "pomiędzy" wymaga
opracowania;

Twoje dziewięć lat minęło a Ty wciąż w piaskownicy .
Ciekawy wiersz .