Przemijanie.

W cieniach zapomnianych wspomnień tonie świat,
Tam, gdzie życie odchodzi, zostawiając blizny czasu.
Piękno gasnące jak płomień wiatru,
Cenny jest tylko ślad tego, co już przeminęło.

Czy warto błądzić między mgłami utraconych chwil?
Łzy są tylko kapeluszami na grobie marzeń.
Kochać to tańczyć z widmem przemijania,
Życie to powolne znikanie w objęciach nieuchronnego końca.

W pytaniami toną myśli, a odpowiedzi schodzą na dno ciszy,
Walczyć czy oddać się biegu bezlitosnego czasu?
Los spleciony z nićmi decyzji i tęsknoty,
A życie mroczne, jak refleksja w zwierciadle melancholii.

Pogodzić się z losem, jak z utraconą duszą,
Koniec, jak cień, zawsze rzucający swe krępe ramię.
Nie przywiązywać się, by uniknąć śladu pożądania,
Ale czy to życie czy jedynie echo pustki?

Mądrość tonie w strumieniu opadających liści,
Rezygnacja maluje obrazy na sztalugach melancholii.
Wolność może być jedynie ułomną iluzją ucieczki,
A spokój traci się w labiryncie pustki, jak cień w zachodzącym słońcu.

Życie - to cisza, przerywana tylko szeptem przemijania.

autor

Ozzy Perpurl

Napisany: 2023-12-24 Dodano: 2023-12-24 02:01:56

Ten wiersz przeczytano 378 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie