romantyk.

na czarnym moscie siedzi,
ruch gwiazd uwaznie sledzi.
wiatr frak niebieski kolysze,
mlodzieniec pozegnalny list pisze.
kazda linijka jest pelna patosu,
strofy krzycza choc nie slychac glosu.
na samotnym moscie wyalienowany
spiewa, jest wciaz zaplakany.
pelne cierpienia jego oczy.
znow z pania beznadzieja kroczy.
puste zycie w pustych dloniach.
stale szuka sensu w lzach.

autor

biały motyl

Napisany: 2008-11-22 Dodano: 2008-11-22 21:46:50

Ten wiersz przeczytano 452 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie