Sama w czterech scianach

Jak martwa kłoda leżę w czterech ścianach..
Od zmierzchu nie zamykam oczu..aż do rana...
Inaczej myśle..inaczej mówie..
Błądzą me oczy ...i znów się gubie...
Mój cieniu!!!
Ty mnie zrozumiesz...
Ty tak jak ja kochać umiesz...
Tyle szans masz co ja..
Płynie nasza wspólna łza...
Z tamtych dni bedziemy śmiać się razem...
Lecz powiedz mi...
Jak pozbyć się wspomnień...
I marzeń....

wczoraj wiersz wołający o rade napisałam..prosiłam o pomoc...lecz jej nie dostalam...

autor

Kobieta

Napisany: 2005-02-06 Dodano: 2005-02-06 13:14:40

Ten wiersz przeczytano 493 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Obrazkowy Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie