Samotność
...dla mych przyjaciół bliskich...
Samotność prowadzi mnie,
Nic nie widzę, idę na oślep
byle przed siebie.
Nie czuję nic,
Strach i żal zniknął.
Została tylko pustka.
Zakochałam się w samotności,
Nie potrafię bez niej żyć,
Jest przeze mnie i dla mnie,
Żyje we mnie, a z nią poczucie
szczęścia.
Izoluję się od reszty świata,
Pogrążam się w mych myślach,
Błądzę i czekam.
A ona mnie zostawiła i nie zostawiła.
Ustąpiła pierwszeństwa czemuś innemu,
Zeszła na bok,
pozwalając doznać też innego uczucia.
I pojawiło się coś innego,
Zupełnie przeciwnego niż ona sama,
A była to przyjaźń,
Która trwa.
Jest teraz i miłość,
Moja pierwsza, radosna.
Samotność?
Wiem, że czeka na mnie,
Chce ze mną być,
Ale czy ja jeszcze odwzajemniam jej
uczucie?
...i tych dalekich...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.