schody

zatrzymać czas
zamknąć go w słoiku szczelnie
każdą sekundę osobno umieścić
tak na wszelki wypadek, gdyby jedna się zepsuła

zachować tę chwilę przypadku
tą co dostrzegłem olśnieniem nagłym
miałem takie momenty
setki razy w życiu
lecz dostrzec wcześniej nie umiałem

ona- wchodząca po schodach tuż
przed moimi oczyma gdy ja u dołu
bezwiednie, Ptaszyną była

nie szła, lecz tańczyła
krok po kroku, schodek za schodkiem
do góry w kołysaniu
hiponotyzujących bioder

tak naturalnie
jak oddech, jak wschodzące słońce
i na szczęście spojrzała jeszcze
uśmiechem promieniując
poprawiając kosmyk włosów, choć nie opadł

piękno kobiety
dostrzegalne wszędzie, jak słońce w lato

bez tych widoków
byłbym wyzuty z piękna duszy

autor

D.A.R.E.K.

Dodano: 2009-08-21 09:58:53

Ten wiersz przeczytano 504 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie