Skrucha nałożnicy

zabiłam się wyrywając kłami od diabła samego
bo kazał mi wypić przetrawić i wypluć
krew z siebie tej pamiętnej nocy

podarował świńską twarz odwracającą uwagę
byłam już tylko nałożnicą wijącą w sobie węże
syczące jego imię

krew nie była moja tylko baranka
ostrzyżonego brzytwą wyciągniętą z wnętrza
poprzedniej ofiary

bądź bo taki warunek postawił zaciągając
moje ciało i wkładając piekielny jęzor
do głębi trzewi moich

zrodziłam sześć razy w sześciu miejscach
po sześć szczeniąt jak suka karmiłam
warcząc na każdego
kto odebrać przeklęte plony moje chciał

teraz nie czuję krocza piersi i szyi
zarżnięta leżę bom na to zasłużyła
mową, uczynkiem i zaniedbaniem
moja wina moja wina tylko moja wina

autor

Aaron Altrus

Napisany: 2008-05-22 Dodano: 2008-05-26 22:23:30

Ten wiersz przeczytano 417 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie