Słowa
'-Cóż to czytasz mości książę? -Słowa, słowa, słowa.' (W. Shakespeare)
Słowa, słowa, słowa...
Czytamy, ale nie znamy ich znaczenia
Odbieramy je, jak odbiera je nasza dusza
Im starsza dusza, tym odbiór jaśniejszy,
pewniejszy
Ale cóż po słowach...
Zaczytany siedzisz pewien ich bogactwa
Wydaje Ci się, że rozumiesz
Ale i autor często ich nie rozumie
Przelewa na papier emocje
Bo uwikłany w problem, nie może go
rozwiązać
Szuka słów...
Idealnych słów
W pamięci znajduje pustkę i przebłyski
Ale nie każdy przebłysk jest na papierze
W nich znajduje się klucz do własnej
duszy
W nich znajduje się sens, głębokie
przemyślenie
Ale nie na papierze
Dlatego czytając słowa, nie znajdziemy
wszystkiego
Dlatego człowiek uczy się mówić, by
zamilknąć na wieki
Bo nic po słowach, gdy ich nie rozumiemy
Bo nic po działaniu, którego nie ma...
'Reszta jest milczeniem' (W. Shakespeare)
Magrates
Komentarze (4)
Długo słowem się nie odezwała, jakby coś zrozumiała.
Bardzo ciekawe myśli i takie rozwinięte nawet ponad
granicę pojmowania(że tak powiem)To my nadajemy
znaczenie słowom i jedne są dla nas zrozumiałe, a inne
nieodgadnione...
Tyle prawdy ukrytej w słowach.
Zastanowiłam się nad Twoim wierszem, dużo w nim
dojrzałych mysli. Mądra treść, ciekawy. Podoba mi się.