Smutny Pierro
Dla D...
Smutny Pierro z łezką w oku,
przegląda w lustrze co dzień swą twarz
usta skrzywione w niby uśmiechu,
nie wie co los zechce mu dać.
Swą dolę przeklina,nie chce już żyć
szarością dnia znudzony już.
Miłości szuka od wielu lat,
samotny nie chce już dłużej być.
Kto go pokocha? kto serce mu da?
Takie pytania zadaje on wciąż.
Ma rada jedna-uśmiechnij się,
uśmiech -czarodziej,odmienia nasz los.
Gdy spojrzy jutro w swe lustro Pierro,
uśmiechem szczerym przywita go.
Z iskierką w oku,zamiast łzy
Pierro rozpocznie każdy swój dzień.
Komentarze (1)
Ładny wiersz. Nadzieja jest ważna, dzięki niej można
naprawdę wiele- pozdrawiam:)