Szczepień choroba

Jezu. Wciąż widzę to w obrazach
Gdy odszczepieńcy skaczą do gardeł
A może tylko jęczą że Ciebie nie ma
Ledwo dźwigając zwłoki z posłania.

Rozsądek podpowiada bądź nagi
Jesteś tylko słabym człowiekiem
Cóż Bóg dla ciebie dziś zrobił
W dobrotliwości zaiste pochował.

Stworzył polityków ślepych na
Ludzkie dramaty upajających się
swoją władzą w imię wyższych
wartości niszczących jednostkę.

Tworzących wojny naszych czasów
Gehennę milionów aby mogły żyć
Tysiące rozstrzeliwani bez prochu
Na oczach miliardów telewidzów.

Gdzież jesteś Jezu odezwij się
Bo lud cię znienawidzi wyklnie
W swojej bezradności ukrzyżuje
Przemów do nas na łączach.

Ukaż nam swoją wielkość przez
Zrozumiałe dla nas obrazy my
Pokolenie Internetu wzywamy
Ciebie do ujawnienia Twojej siły.

Do głoszenia nowej ewangelii w
Zwykłym człowieku na stole śmierci
Bez stuły tysiąclecia prostego syna
Słabego w woli wybrańca narodów.

Z pokorą niesiesz krzyż pandemii
Ukrywasz się w kombinezonie
Zgnilizny byśmy się do końca
Pozabijali naszą poprawnością.

Nie przemawiasz do rozsądku nie
Wołasz do Ojca w niebie karnie
Płoniesz z nami w krematoriach
Naszych pustych kościołów.

A gdy opadną już dymy zarazy
Odejdą ostatnie Twoje dzieci
Podniesiesz wzrok ku niebu i w
Modlitwie poprosisz o litość.

Przebacz im Panie bo nie wiedzieli
Co jeszcze uczynić dla własnej
Wygody zabójstwa w afekcie
Człowiek miało brzmieć dumnie.

Prosimy zatrzymaj czas jak u zarania
Nie grzeb w Twoje imię naszych ciał
W swojej dobrotliwości umiłuj
I daj się za nas… zaszczepić.

autor

tarnawargorzkowski

Napisany: 2021-04-28 Dodano: 2021-04-28 17:54:30

Ten wiersz przeczytano 4024 razy

Oddanych głosów: 49

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie