szukanie
Więcej przestrzeni, biegnący świat,
Przebija chmury słońca lśnienie
Wszystko to starsze o kilka lat
Gdzie jestem ja, a gdzie wspomnienie?
Gasnące żywioły i rzadsze relacje,
A każda czynność w statystykach
Gdy życie wciąż nowe pisze narracje
Przemierzam je po ciasnych przesmykach
Krótki okres bez gry aktorskiej,
Czując się sobą jedynie przez chwilę
Gwiezdne spacery i wiersze autorskie
Te kilka obrazów wspominam mile
miałam lekki zastój w pisaniu, więc raczej ten wiersz nie jest jakiś b. dobry, ale pomógł mi z lekka uporządkować emocje
autor
skraczek
Dodano: 2022-09-02 20:11:37
Ten wiersz przeczytano 646 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Dokładnie tak, jako, że ciągle się zmieniamy -
szczególnie w młodym wieku, gdy osobowość jeszcze się
kształtuje i stopniowo pojmujemy wiele kwestii w życiu
- nieraz odnoszę wrażenie, że to kim byłam załóżmy rok
lub dwa temu to zupełnie inna osoba niż ta, którą
jestem teraz. Powracam do rozumienia „tamtej siebie”,
czytając stare wiersze i przywołując wspomnienia z
dawnych sytuacji oraz niegdysiejsze myśli.
jak dobrze, że mamy pasje (pisanie) i wspomnienia.
Porządkowanie emocji widać w tym wierszu wyraźnie.
Pozdrawiam:)