Tak przy niej
samotna jabłonka stoi na rozdrożu
deszcz jej nie zaszkodzi słońce nie
pomoże
kiedy wietrzyk wieje zanuca w tęsknieniu
nuty przypomnienia o jeju o jeju
gdyby tak się trafił podróżnik zmęczony
chciał przycupnąć przy niej zwierzyć się
jak żonie
której nie posiada gdyż wolny jak
strzelec
byłaby ochotna wysłuchać o le le
może by go nawet przytuliła korą
listkami zgłaskała. a by wiedział które
są właściwe w serce kierunek i droga
jabłko upuściła la boga la boga
autor
Rozalia3
Dodano: 2022-07-07 19:34:14
Ten wiersz przeczytano 868 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Z przytupem rozmarzenie
Podoba sie
:)
Dziękuję serdecznie wszystkim gościom za odwiedziny i
słowa:)
Pozdrawiam Was bardzo ciepło i życzę miłego i
spokojnego wieczoru:)
Świetny wiersz.
Lekki z poczuciem humoru, ale z prawdziwym, wymownym
przesłaniem.
Pozdrawiam serdecznie
Lubię takie klimaty, oczyma wyobraźni widzę to
wszystko. Serdeczności dla Ciebie Rozalio :)
Pod drzewem nie czuje się samotności i zmęczenia.
Pozdrawiam :)
Ładne rozmarzenie. Przypomniały mi się słowa piosenki
- "świat jest wielką jabłonią". Bardzo ją lubię.
Pozdrawiam serdecznie.
Nie raz spotykam takie właśnie jabłonie rosnące przy
drogach.
Ładny wiersz.
Pozdrawiam
Marek
Samotność na dłuższą metę jest trudnym
doświadczeniem...
/podróżnik/
Pozdrawiam:)
Pięknie o miłości.
I oby ta miłość spełniona została.
Przewrotnie - poważnie na ludową nutę ;-) Serdecznie
pozdrawiam ;-)
Nawet przy samotnej jabłonce można spędzić szczęśliwe
chwile. Pozdrawiam serdecznie:)
Fajny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
fajne te końcówki zwrotek.
- bardzo fajny wiersz, nieco humoru, a jednak
przesłanie poważne - dla wędrowca...