Tik tak

Rodzisz się z jakimś tik, poznajesz życia smak,
być może kiedyś odchodząc, usłyszysz jakieś tak.

Wraz z tik Wszechświat powstał i pierwsze pytanie - jak?
Czy one są policzone? Czy będzie ostatnie tak ?

Gonisz za własnym cieniem, to naprzód idziesz, to wspak,
a on wciąż cichutko - tylko tik i tak...

Kocham cię - mówi ktoś - bądź ze mną, powiedz "tak" -
i nagle mruga do ciebie jakieś odległe tik... tak...

Oglądasz program TV, bo... informacji ci brak.
Poinformują cię, a jakże! A w tle jest tik i tak.

W jednej sekundzie - tyle na całym świecie plag...
Ile się zdarzyć może pomiędzy tik i tak ?

Ktoś przyszedł i ktoś odszedł. Oszczędził wykrętów i blag.
Wraz z nim zaś nieodłączne odeszło tik... odeszło tak...

Nie, świat się nie zawalił - pozory mylą wszak.
Życie toczy się dalej. Toczy się tik i tak.

Wszystkich traktuje z góry... Spadł śnieg, przeleciał ptak,
ktoś czyta strofkę wiersza, tik-tak, tik-tak, tik-tak...

Posłuchaj czasem ciszy. Jakby ktoś zasiał mak?
Może. Tylko niech ktoś wyłączy... No wiesz co...

autor

annael

Dodano: 2007-01-02 13:51:18

Ten wiersz przeczytano 785 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie