Urwać się
Do celu daleko.
Przepłynąć tą rzeką?
Może zostać w miejscu?
Osadzić się właśnie tu.
W samotności pozostać.
Wszystko po prostu olać.
Czasem nie chce mi się dalej iść.
Czasem nawet nie mam dokąd iść.
Może lepiej urwać się?
Oderwać się od brzegu.
Oderwać od ludzkiego biegu.
Z ciała wyrwać się.
Co zrobić?
Zostać w miejscu i czekać.
Może kiedyś ktoś będzie chciał się
odezwać.
Z czasem zostanie tylko się dobić.
Komentarze (1)
Hmm... bardzo intrygujący i pełen pretensji wiersz,
niezwykle wyrazisty oraz uczuciowy. Podoba mi się.
Pozdrawiam Cię! :))