Uśmiech nadziei...

Uśmiech jest eliksirem duszy. Nadzieja pokarmem jej. Pragnienie zaś - nadzieją smaku pokarmu i eliksiru odczuć duszy.

Zachłanność nadziei czy nadzieja zachłanności pragnień ?
Piękne oczy mentalnym spojrzeniem uczuć odbierane
Uśmiech radości i pragnienie ust ciepłem podszyte
A jej dusza delikatnością powiewu , smaku życia.
Smak zaś słodyczy piękna nadania i rozkoszy
Rozkosz, być i delektować się nadzieja dotyku aromatem smaku.

Zwięzłe wypowiedzi w wersach zachowane przeciwstawne
Do wielkości odczuć - uczuć skotłowanych pragnień i marzeń
Poszukujących przewodnika myśli i natchnienia barwy
Szukającej tonacji dookolna znanych i bliskich odmianą.

Wiec szuka i czeka - zachłannie wołając nadzieje
Zachłanności nie mając końca pragnień.
Ależ to miłe…
I wiem ze słowa nie odzwierciedlają tego co wewnątrz jej duszy
Ciało zaś widzi, słyszy, czuje, odczuwa …
A zmysły radarem - światłem jej duszy.
Piękna dusza ślicznej…. dziewczyny
Zachłannej pragnieniem życia
I odczuwania nadziei pragnień miłości.

Terapia śmiechem to - gelotologia. A jak nazwiemy terapię poprzez pisanie wierszy...?

autor

MAG MAGi

Napisany: 2007-03-09 Dodano: 2007-04-18 00:21:04

Ten wiersz przeczytano 689 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie