Wada fabryczna
Wada wszystkich serii
bez odstępstw
nieprzekładalność optyk
na ruchy żuchwą
Rodzę nowy język
z szablonu fal dźwiękowych
formowany w obcym środowisku
świadomości drugich i trzecich
Dźwięczno-przednio-dziąsłowe
mielenie ozorem
dłoń z pisadłem na pomoc
krzywe runy
To boli
ból to pulchne słowo
i musi mieć słuszny gabaryt
aby zmieścić samotność
mózgu rojącego w ciemnościach
Trzeba errat
autor
valanthil
Dodano: 2022-05-30 16:59:16
Ten wiersz przeczytano 889 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Zaletą ludzkich wad jest to, że wszyscy je mamy ale
niechętnie do nich się przyznajemy. Bez swoich
słabości bylibyśmy chodzącymi szwajcarskimi zegarkami.
Miłego dnia :)
W poetyckiej formie ująłeś życiową refleksję.
Pozdrawiam
Marek
Dobry, pozdrawiam :)
Bdb wiersz o samotności, jak zwykle z górnej półki.
Dobrego wieczoru życzę.
tak, starość to wada bez możliwości naprawy.
Nietuzinkowo o samotności,
pozdrawiam serdecznie:)
Nie widzę 'wad' w Twoim wierszu... nie tylko tym.
Z podobaniem dla oryginalnego (jak zawsze) przekazu.
:)
Ty to potafisz pisać nietuzinkowe wiersze. Nie trzeba
errat.
Podziwiam twoją twórczość.
Ślę serdeczności i uznanie :)
Nie wszystko da się naprawić...ale trzeba próbować :)
Pozdrawiam :)
Wiersz zatrzymał refleksją o bólu. Każdy gabaryt boli,
nawet ten najmniejszy, a jeszcze w nocy tym bardziej.
Pozdrawiam
Bolące wspomnienia, które nawiedziły, w bezsenną noc.
Podoba się, przekaz wiersza, mocny, z tą 'wadą
fabryczną'
Pozdrawiam.:)
Ciężko w bólu być zostawionym samym sobie. W
samotności emocje mają większą moc. Pozdrawiam
serdecznie w zamyśleniu. Pozdrawiam serdecznie,
udanego i beztroskiego dnia:)
Ból i samotność są często bardzo twórcze w słowach...
Pozdrawiam
Całkiem, całkiem :-) Bardzo pomysłowe :)))