Wichrowe żniwa

Zrywając się z łańcuchów
wiatr mocno buchnął
pociągając za sobą
szyderczy taniec
różnobarwnych liści

Marze ułożone włosy
na zamyślonej głowie
zmieniły nagle kształt
tracąc blask i kolor

Wicher wracał często,
przynosząc dziki chłód
barwił okolicę puchem
tak lekkim jak włosy
białe, których na głowie
z kolejnym dniem ubywało

Mądrość uciekła z wiatrem
Pola nadziei znikały
kosztem budynków i szpitali
wznoszonych silami ludzi
wiecznie wyzyskiwanych

Wicher dmąc w róg złoty
zbierał żniwo trupie
cuchnąc tysiącami myśli
dusił kolejnych ludzi
dając głośny znak
- Nie dla marzycieli jest ten świat !

autor

Slooniu

Napisany: 2008-12-14 Dodano: 2008-12-16 06:36:01

Ten wiersz przeczytano 433 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie