Wodopój
Wybrałam nuty mojego serca,
które gościły od zawsze,
można zatańczyć przy nich po
przejściach,
dając namiary na prawdę.
Znalazłam słowa tuż za obrazem
dawno wpisane w nas samych,
teraz dostrzegam w nich różne twarze
i czuję dotyk ekstazy.
Smakuję wodę czystą, źródlaną
mając w pamięci ocean,
słowa i rytmy już mnie nie dławią,
mogę spokojnie je przespać.
Już podmieniłam większość bagaży
na bliskie sercu i duszy,
wiem, że przede mną są drogowskazy -
wystarczy w drogę wyruszyć.
Nie każda ścieżka zna wodopoje,
w których nie było goryczy,
są jednak ludzie dający w dłonie
wodę rodzącą czas przyszły.
2.04.2013 Maria Sikorska
autor
Maria Sikorska
Dodano: 2013-04-03 10:22:17
Ten wiersz przeczytano 1538 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
dobrze radzą czas przyszły .. ja czasem przez życie
walę na skróty . Tak zrobiłem Lourdes .. okazało ..że
sobie drogę .. wydłużyłem i to sporo .. to prawda ..
było to 6 lat temu więc skróty nie zawsze popłacają bo
drogę wydłużają tylko szkoda .. że nie drogą życia..
dziękuję:)
miło czytać takie komentarze, choć oczekuję też słów
krytycznych, jeśli jest coś nie tak...
Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam:)
Bardzo ładnie...
"Nie każda ścieżka zna wodopoje,
w których nie było goryczy,"
...na tak :)
Brak mi słów.Piękny wiersz.Pozdrawiam
Wzbudza do refleksji +. Pozdrawiam
puenta z nadzieją...takie lubię:)choć za rozbieraniem
wierszy na elementy nie przepadam
Tak sobie czytam o dojrzewaniu do pogody do życia. Nie
każdemu jest to dane. Miły wiersz. Pozdrawiam
mogę napisać tylko ...łał!rewelacyjnie dobrane słowa i
wyczerpany temat-duży plus-pozdrawiam
Wystarczy w drogę wyruszyć - dobre!
Pozdrawiam :)
Ciekawa refleksja,dobre przesłanie,czytałam dwa razy -
głęboka treść,warto było przeczytać.Pozdrawiam.E.
Są takie ścieżki, są tacy ludzie...Ładny wiersz,
pozdrawiam cieplutko.
Piękny wiersz, z mądrym przesłaniem i jak zawsze
melodyjnie płynie. Szczególnie zatrzymało mnie
zakończenie "woda rodząca czas przyszły" - bardzo
ładna metafora. Pozdrawiam :)
"są jednak ludzie dający w dłonie
wodę rodzącą czas przyszły" na całe szczęście :-)
bardzo piękny wiersz :-)