Zamknięty świat

Gdzieś głęboko pod ziemią
Zamknęłam swoje marzenia
Kiedyś w pył sie zamienią
Bo świat ciągle się zmienia

Cierpienie jak blady ptak mroku
Spowije me ciemne oczy
Mą bladą jak ściana skórę
Smuga śmierci zamroczy

Marzenia, moje marzenia
W karłowatej mogile
Ulecą jak inspiracje
Jak kolorowe motyle

I będzie szaro, bezbarwnie
Niby te same twarze
Niby ci sami ludzie
Ale nie będzie już marzeń

Dotyk serca, a umysł
A moje dawne pragnienia...?
Skryję głęboko pod ziemią
Marzenia, moje marzenia...

autor

Szczurołapka

Napisany: 2007-04-14 Dodano: 2007-04-14 17:43:41

Ten wiersz przeczytano 497 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie