Zapomniani…
Po cichych alejkach wiatr przegania liście
i z czystej litości stare płyty sprząta
nikt modlitw tu nie szepcze znicza nie
zapala
a mech jak czasomierz rozrasta po kątach
dawno temu odeszli oni i ich bliscy
zarastają groby zapomnienia patyną
przechodniu przystań proszę z jedną myślą
ciepłą
kiedyś i o tobie wspomnienia przeminą…
autor
sari
Dodano: 2021-10-30 16:29:16
Ten wiersz przeczytano 1722 razy
Oddanych głosów: 49
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (52)
Piękny, poruszający wiersz. Twój apel przechodniu
przystań...
Serdecznie pozdrawiam.
Jeżeli my zapomnimy o zapomnianych... o nas też nikt
nie będzie pamiętał.
Nie zapominajmy!
Smutna, godna uwagi refleksja.
Pozdrawiam Aniu serdecznie. :)
Opiekujemy sie kilkoma grobami, ładnie napisałas...
Świetne przesłanie skłania do głębokich przemyśleń,
pozdrawiam ciepło.
A gdzie są te groby sprzed kilkuset lat. Może bloki na
tym miejscu stoją albo stadion piłkarski?
Ładny wiersz.
Pozdrawiam.
smutny wiersz, ale bardzo prawdziwy- i po nas
wspomnienia przeminą.
Poruszający, a te myśli ciepłe to do choćby nieznanych
żołnierzy, którzy są pochowani na Powązkach, a co do
innych nieznanych, nie potrafię. Pozdrawiam.
Dobry wiersz z zadumą w tle,
pozdrawiam Aniu serdecznie.
Ta to prawda, karma powraca.
Piękne wersy skłaniajace do refleksji i zadumania nad
człowieczym życiem
i przemijaniem pamięci o umarłych z upływem czasu u
potomnych.
Pozdrawiam wieczornie sari
Witaj,
jestem za...
Zawsze to robiłam kiedy wędrowałam po cmentarzach
i gdy miałam dość siły aby je uprzątnąć to
sprzątałam serdecznie dpozdrawiam. /+/
Świetny wiersz, Sari.
Ciekawie ujęty temat.
Zapomniane groby są jak martwe dusze ale coraz więcej
wolontariuszy dba o zaniedbane mogiły a i coraz więcej
ludzi na nich zapalają znicze.
Zasmucona wierszem i oddając się refleksji pozdrawiam
serdecznie.
Pięknie dziękuje za słowo pozostawione pod
wierszydłem :-)