Zbyt wiele szarego koloru

Nie potrafię się dostosować
Nie potrafię zrozumieć łez
Może muszę się odizolować
I odejść daleko gdzieś


Zbyt wiele szarego koloru
Zbyt wiele słonych kropel
Ponura atmosfera wieczoru
Zamiast serca zimny sopel


Oczy koloru stali
Z pozoru pełne gwiazd białych
Szczęście już dawno w oddali
I radość z przyjemności małych


Czarne chwile płyną przede mną
Nie chcą zostawić mnie
Uśmiech próbą daremną
Taka już jestem- przepraszam Cię...

autor

skrzatka

Napisany: 2006-08-21 Dodano: 2006-08-21 08:01:48

Ten wiersz przeczytano 450 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie