Żegnajcie...

Budzę się w nocy i nie śpię w dzień.
Myśli kołyszą się w mojej głowie..
Chcę ciszę, chcę słyszeć tylko szum wiatru...
Patrzeć jak lampka daje nieustające światło.
Chcę widzieć ten blask palącej się świecy,
Która oświetli mi Wasze twarze.
Chcę poczuć zapach kwiatów i biec...
Tak bardzo chcę biegać po łące...
Biec gdzieś daleko, gdzie nikt mnie nie pozna.
Gdzie będę mogła latać i strzec Cię od złego.
Już swoją misję skończyłam.
Wszystko co miałam zrobić- już zrobiłam.
Przepraszam, że pożegnać się z Wami nie zdążyłam,
Ale jest Was tak dużo- i też nie potrafiłam.
Przepraszam Was wszystkich za moją osobę,
Za to jaka byłam- za moją prostotę.
Pamiętajcie, że uwielbiam piękne białe róże,
I dajcie mi światło-bo w daleką podróż ruszę...

autor

edi

Napisany: 2006-10-23 Dodano: 2006-10-23 18:59:29

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie