ŻEGNAM WAS...

Bej magię traci...

Na chwilę, na zawsze ?
Jeszcze nie wiem...
odwiedzać i komentować
zamierzam wciąż...
Coś się skończyło
wypalona jak glina
nie stwardniałam do końca
pod palcami kruszę się
słowa zastygły i już nie kuszą
palce nie tęsknią do pióra
ostatnie wierszydło pisane z bólem
troszkę żal żegnać się z wami
odpocząć muszę jak ptak po migracji
może uda mi się kiedyś powrócić
do miejsca wylęgu moich gniotów...

Jeśli ktoś chce mnie czytać zapraszam na stronę: cangaroza.ucoz.pl. Tam jeszcze chwilę pisać będę... Buziaki ciepłe przesyłam :*

autor

sari

Napisany: 2013-05-17 Dodano: 2013-05-17 19:02:39

Ten wiersz przeczytano 2574 razy

Oddanych głosów: 38

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie