Życie jak dziecko

Nieśmiały uśmiech…
Łagodne spojrzenie…
Pierwszy dotyk…
Smak…

Miłość jest jak dziecko…
Niewinna…
Jeszcze pod skrzydłami rodziców…
Stawia pierwsze kroki…
Wciąż jest taka maleńka…

Dojrzewa..
Rośnie w siłę..
Pragnie coraz mocniej… coraz więcej…
Wydaje się taka silna, a jest taka słaba…
Wystarczy delikatny podmuch niepowodzenia, a biegnie z płaczem do miejsca, gdzie czuje się bezpieczna…
Ukrywa się w ramionach opatrzności, która nad nią czuwa...

Kiedy znów nadchodzą słoneczne dni wychodzi z ukrycia…
Znów kiełkuje…aby zaowocować…
Aby żyć...

Wydaje się, że tym razem się uda…
Że będzie szczęśliwa…
Lecz okrutne życie miażdży ją swoim całym ciężarem…

I ginie…
Samotna…
Opuszczona..

W smutku opuszcza swoje miejsce, by znów się odrodzić jako silna, choć zabójcza…
Nienawiść…

autor

Natchniona

Napisany: 2005-11-14 Dodano: 2005-11-14 19:31:50

Ten wiersz przeczytano 475 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie