Jestem człowiekiem i chcę być...
Jestem człowiekiem i mogę takie mam o sobie
zdanie iść z podniesioną głową
Być wolnym, pięknie to brzmi. Być wolnym,
chociaż przez chwilę.
Zewsząd jestem ograniczony, staję się
więźniem swojej epoki, swojej rodziny,
swojego środowiska. Ograniczają mnie
zewnętrznie i wielu stara się ograniczyć
wewnętrznie.
Mam jednak ten swój mały świat, (Nikiforowa
poezja ) do którego pozwalam wkraczać tym,
których sam chcę tam wpuścić.
Mam to poczucie wolności wewnętrznej.
Jest ona ulotna, ale daje poczucie
spełnienia.
Dziś o życiu wiem dużo.
Wiele kart swojej księgi życia mam
zapisanych.
Jest na nich ból i cierpienie, jest radość
i poczucie spełnienia, są porażki i
zwycięstwa, jest piękno i brzydota i jest
to ogromne zdeterminowanie.
Wstaję od komputera i od pisania, podchodzę
do okna – tam świat w nim ja, on wielki –
przywołał mnie bym w nim był gościem-
jestem ze swym skromnym imieniem.
Skromny idę nadal drogą życia, podążam ku
nieznanemu.
Szmer myśli cichutko przemyka oddechem
przeżytego czasu.
Nieustannie wracam w rodzinne strony z
których nigdy nie odszedłem
Bolesław trochę o sobie naszkicował
opowiadankiem.
/fragment opowiadanie ,,Wołanie dziecka”
Autor: slonzok
Bolesław Zaja
Poetazeslaska.com
slonzok
Komentarze (3)
Mówię ci każdy z nas
Bolesławie oczywiście ze jesteś człowiekiem a z ta
wolnością to już rożnie bywa niestety
pozdrawiam
Każdy z nas jest w jakiś sposób ograniczony! zakładamy
rodziny, chcemy, czy nie chcemy zdani jesteśmy na to,
by obcować z ludźmi! porażki, zwycięstwa,
determinacja, również wpisane w naszą księgę życia! no
cóż wolność wewnętrzna w moim pojęciu- nie istnieje:)
Dobrej nocy:)